صعود به قله توچال اونم تنهایی :)

امروز بعد از ۴ سال تنهایی رفتم کوه!!! قضیه این بود که محمدرضا احسانی گفت ۵شنبه بریم توچال. اول گفتم نه. بعد کرمش به تنم افتاد. بعد محمدرضا دودر کرد. بعد نمیدونم چی شد که همت من جمع شد و تنهایی راه افتادم برم صعود. اول خیلی تنبلی میکردم. ولی آخرش این شد:
میدان مجسمه ۶:۱۵ - ۸:۰۰ شیرپلا ۹:۰۰ - ۱۰:۳۰ سیاه سنگ ۱۱:۰۰ - ۱۲:۱۵ قله توچال ۱۲:۲۵ - ۱۳:۰۰ سیاه سنگ ۱۳:۳۰ - ۱۵:۱۰ رستوران اسون ۱۵:۳۰ - ۱۶:۳۰ میدان مجسمه
خیلی خوب بود. خیلی خیلی خوب بود. خیلی هم تند رفتم و بسیار به آمادگی خود ایمان آوردم.
صبح که رسیدم شیرپلا اینقدر خوشحال بودم که ساعت ۸ اونجا صبحانه خوردم. بعد که راه افتادم وسطای راه سنگ بود که دیدم آب ندارم :دی خوب با کمک دوستان توی راه تشنگی ما برطرف شد. بعد هم دیگه یک سره رفتم. باد قبل قله تقریبا ۳۰ ۴۰ کیلومتر در ساعت بود. خوب بود. کاملا ابر. توی ابر راه میرفتم. خیلی لذت بخش بود.
بعد هم از پناهگاه قله که در اومدم یخشکن نبسته بودم و کلی تا پایین لیز خوردم چون همه برف‌ها یخ زده بودند. ولی خوب به خیر گذشت ;)





این هم به مناسبت آقای کرمی که هفته قبل دم قله فوت شد.